Nachtdienst & Kraamafdeling

Lieve allemaal

Omdat ik eigenlijk altijd dagdiensten werk in het ziekenhuis wilde ik ook graag een keer een avonddienst en een nachtdienst ervaren. Samen met het hoofd van de afdeling heb ik dit afgesproken en had ik toestemming gegeven. Liever willen ze mij geen nachtdienst laten doen i.v.m met de vele muggen die er zijn in het ziekenhuis ’s nachts en zoals ze hier zeggen zijn de Gambiaanse muggen gek van Nederlands bloed.

De nachtdienst in het ziekenhuis werkt van 20.00 uur tot 08.00 uur dus een dienst van 12 uur lang. Doordat ik niet alleen in het donker wil en kan reizen ben ik om 19.00 uur begonnen zodat ik voor het donker er was. Eerst zat ik nog gezellig met de avonddienst en daarna kwam de nachtdienst. Deze nacht werkte ik met Absa en Fatou. Tijdens de nachtdienst doet de verpleegkundige opnames, medicatierondes om 00.00 uur en 06.00 uur, helpt waar nodig, doet handelingen als transfusie en houdt kritische patiënten in de gaten. Omdat nu het malariaseizoen begint te eindigen merk je dat het een stuk rustiger is op de afdeling en ook deze nacht was een rustige nacht voor hun maar ik heb veel kunnen zien en leren.

Als eerst begon het al met een situatie van een klein kindje van 4 jaar die binnen kwam met zware bloedarmoede, laag HB, en had dringend bloedtransfusie nodig. Hier in Gambia wordt bloed niet gedoneerd door een vrouw. Dit omdat vrouwen hier een laag HB hebben zeggen ze en dan geen goed bloed kunnen doneren. Daarom zijn de vaders verplicht dit voor hun kind te doen. De vader van het kindje dat bloed nodig was werd gebeld omdat er verder ook nog geen bloed beschikbaar was in het ziekenhuis. De vader weigerde te komen en wilde niet doneren. De moeder was naar het politiebureau gegaan en de politie heeft de man opgebeld. Ook tegen hen zei de man dat hij niet wilde komen en zijn bloed niet ging doneren voor zijn kind. Dat is toch vreselijk? De politie ging toen naar zijn huis om hem te arresteren. Gelukkig was er een andere bloeddonor in het ziekenhuis gekomen en kon het kind toch bloedtransfusie krijgen. Waarschijnlijk moet de vader nu verplicht gaan betalen voor andere bloed wat gedoneerd is.

Met de medicatierondes kon ik veel zelf doen. Omdat ik nu maar met 2 verpleegkundigen was kon ik gemakkelijker wat vragen als ik vragen had. Hierdoor kon ik zelfstandig medicatie gaan geven en kon de verpleegkundige vertalen. Dat was fijn. Ook was er een opname en mocht ik het infuus prikken en ook dit ging goed en is gelukt! Doordat het wat rustig was waren er haast geen opnames en dan heb je weinig te doen na tussen de medicatierondes. Verpleegkundigen gaan dan gewoon liggen slapen totdat iemand ze roept. Ik kan natuurlijk niet slapen in zo’n ziekenhuis dus ik zat daar maar. Het is toch apart dat alle verpleegkundigen anders slapen en er niemand op blijft letten. Alles kan er gebeuren. Alle verpleegkundigen gaan slapen, van de spoedeisende hulp en van de kraamafdeling. Ze slapen tot ze geroepen worden.

Aan het begin van de nachtdienst had ik gevraagd op de kraamafdeling of ze me wilde roepen als ze een bevalling hadden zodat ik mee kon kijken. In het ziekenhuis in Brikama is de kraamafdeling een van de drukste afdelingen. Ik schrok van het aantal bevallingen die ze doen per maand, zo veel. In oktober waren er 617 bevallingen en in november 708 bevallingen in 1 maand! Dat is 23 tot 24 bevallingen per dag! Hiervan zijn de meeste bevallingen in de nacht wat soms wel 20 bevallingen zijn. In de maand december hadden ze tot ik er was (de 17e) al 274 bevallingen gehad.
Op een gegeven moment kwamen ze en moest ik snel komen. Een vrouw was al net aan het bevallen.
Wat gaat ook een bevalling hier weer op een bijzondere en andere manier dan in Nederland. Zo snel en zo gemakkelijk allemaal. Ze komen echt liggen, bevallen en gaan weer naar de zaal. Weinig materialen en alles wordt gewoon door 1 verpleegkundige gedaan. De vrouw ligt op een bed en de ontsluiting wordt in de gaten gehouden maar af en toe. Als de vrouw begint te roepen gaat de verpleegkundige er heen en begint de bevalling echt. De doeken die gebruikt worden zijn van de vrouw zelf en verder ligt er niets. Als het hoofdje kwam pakte de verpleegkundige het hoofdje en trekt het kindje eruit. Legt het op het bed neer en klopt op het baby’tje. Het gaat allemaal niet heel zorgzaam maar eerder hardhandig. De navelstreng wordt vastgeklemd en doorgeknipt door de verpleegkundige. Zoals in Nederland meestal de vader bij de geboorte is blijft hier de vader thuis. Het is hier niet normaal dat hij mee zou gaan en de vrouw komt gewoon alleen om te bevallen.
Het kind wordt weg gepakt, gewogen op een hele ouderwetse weegschaal die ik nog nooit had gezien en daarna wordt het kind schoongemaakt met doeken, gewikkeld in een doek en in een bedje gelegd. Er is helemaal geen moment dat de baby aan de moeder wordt laten zien of dat de baby bij de moeder neer wordt gelegd. Hierna wordt de placenta eruit gehaald en dit wordt in een plastic zakje gestopt inclusief alle vieze doeken die gebruikt zijn tijdens en na de bevalling. Ik kan wel zeggen dat die doeken echt heel vies zijn! Het vruchtwater en al het bloed wordt gewoon gelaten en later schoongemaakt met de kleding of doeken van de vrouw. Dit vond ik dus wel erg vies om te zien en ook dat ze dit gewoon in een plastic tasje meenemen. Het is hier in Gambia een traditie dat ze de placenta meenemen naar huis om te bewaren. Waarschijnlijk begraven ze deze al teken voor vruchtbaarheid.
Tijdens de nachtdienst heb ik twee van deze bevallingen mee mogen maken. De geboorte van een jongetje en van een meisje. Het blijft echt een heel bijzonder moment en ook om te zien hoe ze dat hier doen. Een pasgeboren baby blijft zo mooi en zo kwetsbaar.

Ik vond het erg leuk en leerzaam om een nachtdienst te doen. Heb toch veel kunnen zien en kunnen doen ondanks dat het voor het ziekenhuis een rustige nacht was. Het was wel een erg lange dienst maar ook dit ging beter. Weer een goede ervaring erbij!

Ook heb ik nog een avonddienst gewerkt om ook dit te ervaren. Hierbij vond ik er niet heel veel verschil zitten tussen de dagdienst en het was vooral opnames. Ik ben mee geweest met de ambulance naar Banjul om iemand weg te brengen. Dat kostte natuurlijk veel tijd en toen ik terug was konden we gelijk bezig met de medicijnen en hierbij doen ze in de avonddienst ook de temperatuur en bloeddruk meten. Dit vond ik wel leuk omdat je dan weer net wat meer contact hebt met een patiënt. De bloeddrukmeter die pap en mam meegebracht hadden is de enige die er is dus deze kon mooi gebruikt worden! Echt super dat pap en mam deze mee konden nemen en dat ze er zo blij mee zijn en dankbaar. Zonder deze bloeddrukmeter was er geen bloeddrukmeter op de afdeling waardoor er gewoon geen bloeddruk gemeten werd.

Verder woon ik op dit moment op een compound in Busumbala, dit is 10 minuutjes van Brikama. Hier woon ik bij een lokale familie. Het is echt een hele leuke en lieve familie. Hier woon ik samen met Mirjam en we hebben ons eigen deel op de compound. Er wordt iedere avond Gambiaans voor ons gekookt en ook heb ik al geholpen met de was op de Gambiaanse manier. Ik vind het allemaal erg leuk om te ervaren en te zien hoe ze het doen. Ook onze badkamer is wel erg wennen. Deze luxe badkamer bestaat uit een gat en twee bakken water en dat is het. Het water moet gehaald worden uit de put dus het is wel allemaal erg primitief maar erg leuk. Het is lekker rustig en je kunt er lekker buiten zitten om voor school bezig te gaan.

Aankomende week is het kerst! Ik heb echt totaal geen kerst gevoel hier! Dat kan volgens mij ook niet met dit weer en deze temperaturen haha. Wel leuk om het ook eens zo mee te maken. We gaat 1e kerstdag bij een vriend kerst vieren, naar de kerk en lunchen. Verder gaan we lekker met elkaar uit eten en lekker naar het strand. In het weekend heb ik een bruiloft en dan is het al oud&nieuw! Dit gaan we ook lekker aan het strand vieren met vuurwerk op het strand en daarna in een hotel! Tussendoor ga ik wel naar stage en verder gaan we lekker de feestdagen goed vieren en genieten. Goede vooruitzichten dus! 

Ik wil iedereen bij deze ook hele fijne feestdagen wensen en een gelukkig Nieuwjaar!
Tot januari!

xxxxxxxxx
Isatou