Allround verpleegkundige!

Dag lieve mensen

Allereerst wil ik iedereen bij deze een heel gelukkig Nieuwjaar wensen en al het beste voor 2014! Na mijn laatste reisverslag heb ik alweer veel meegemaakt tijdens de kerstvakantie. De kerstdagen waren natuurlijk heel anders dan in Nederland maar we hebben een gezellige kerst gehad met zijn allen!

Voor mij was oud&nieuw natuurlijk heel anders en een bijzondere ervaring. Het was wel lastig zonder iedereen thuis maar het was erg leuk. We hadden met z’n allen een hotel geboekt voor een nachtje zodat we niet meer naar Brikama moesten ’s nachts! Heel fijn! ’s Avonds lekker uit eten geweest en daarna naar Senegambia om op het strand vuurwerk te gaan kijken. Nou om de straat in te komen, wat een drama en wat een happening! Er stonden echt mega veel Gambianen voor de straat achter dranghekken met allemaal politie. Ze mochten er allemaal niet in! Wij als blanken mochten gewoon doorlopen en toen Mamadi en Joseph zeiden dat ze bij ons hoorden mochten ze er ook door! Echt raar dat ze geweigerd worden. We wilden via de hotels naar het strand maar daar mochten Mamadi en Joseph ook niet doorheen, zo bizar en belachelijk! Via een omweg naar een ander strand gerend en daar zaten we dan om 5 voor 12! 12 uur was een bijzonder en mooi moment, zit je dan op het strand met overal vuurwerk. Daarna het nieuwe jaar goed gevierd en nieuwjaarsdag goed begonnen met een lekker ontbijtje, aquarobics, zwembad en de Nieuwjaarsduik genomen in de zee natuurlijk!

Het verkeer blijft hier nog steeds bijzonder. Je ziet altijd wel weer wat of je maakt wel weer wat mee. Je ziet busjes of auto’s rijden met Nederlandse reclames erop of auto’s worden zo vol gestopt met spullen dat het aan alle kanten uitpuilt. Ik reis of met de overvolle bustaxi’s, waar je altijd je ogen uit blijft kijken naar wat er op het dak ligt en hoeveel mensen erin zitten, of we gaan liften. Ook tijdens het liften maak je veel mee. Dan krijgen we weer een lift van een vrachtwagen, een paar chinezen jongens, andere toeristen of Nederlanders die hier wonen, Gambianen of je mag mee achterin de pick-up. Allemaal hebben ze een verhaal wat leuk is om te horen of willen ze je wel ergens mee naar toe nemen. Zo hadden Mirjam en ik laatst een lift van een aantal jongens, allemaal strak in pak. Ze gingen naar een bruiloft van een vriend die met een vrouw uit Nederland ging trouwen. We mochten wel even mee en we konden eigenlijk niet anders dan even mee gaan kijken. Onderweg hoorden we al wat maar het was een typisch voorbeeld van een oudere Nederlandse vrouw van 61 met een Gambiaanse jongen van in de 30. Echt typisch! Kan het me toch maar niet voorstellen! Even gekeken en toen zijn we maar snel weer weg gegaan. Zo zie je maar weer waar een lift je kan brengen.

De bruiloft waar ik heen was van de zus van mijn collega, was ook weer typisch Gambiaans. Wel weer mooie tradities maar kortom zitten, niks doen en nog steeds niks doen. Begin van de middag ging ik erheen. Er waren toen allemaal vrouwen aan het koken. Hele grote pannen vol met rijst. Ik kon niet echt helpen dus werd ik bij mijn andere collega’s neergezet. Was wel gezellig maar we zaten daar maar. Om 5 uur zou ik mee gaan naar de moskee voor de ceremonie maar dit bleek ineens om 2 uur te zijn geweest en in een plaatsje ver weg dus ik kon niet meer mee. Daar zat ik dan met mijn goede gedrag. Om 6 uur ging iedereen zich omkleden en mooi maken. Mijn Afrikaanse jurk zou er ook zijn maar deze kwam laat en was niet goed, helaas. Daarna gingen we weer zitten en kregen we de ‘lunch’. Inmiddels de bruid en bruidegom nog steeds niet gezien. Na de lunch werden alle stoelen buiten klaar gezet op de straat met harde muziek. Het wachten was op de bruid en bruidegom. Ondertussen verzamelde mijn collega wat geld in van vrienden en spelde dit op het shirt van de vrouw die gekookt had. Dat is een traditie. Om half 8 kwam uiteindelijk het bruidspaar. In een mooie auto kwam de bruid aan met een paar vriendinnen. Hele cameraploeg eromheen en zo ging ze naar binnen. Hier gingen ze dan foto’s maken met de familie en daarna ging het feest echt beginnen. Tegelijk met mijn collega’s ben ik naar huis gegaan en hierbij kregen we nog drie verschillende Gambiaanse gerechten mee wat ook een traditie is. Het was wel mooi om een keer mee te maken en het is echt heel anders dan een Nederlandse bruiloft.

Het ziekenhuis is een stuk rustiger op dit moment. Je kunt echt merken dat het malariaseizoen bijna afgelopen is er zijn soms zelfs lege bedden! Het gaat allemaal z’n gangetje maar ook hier maak je weer bijzondere dingen vanuit de cultuur mee.
Laatst kwamen er twee jongetjes binnen met een groot blik. Uit dit blik haalden ze een hele grote mannetjes rat die ze aan de staart vasthielden. Nou de kriebels liepen me al over de rug, bah! Omdat het beest druk was gingen ze hem aan de staart rondslingeren zodat hij duizelig werd en stil bleef hangen. Gatsie wat naar. Daarna gingen ze over de afdeling met de rat om te vragen of iemand de rat wilde kopen. Ze geloven hier in de cultuur namelijk dat je het eten van deze mannetjes rat kan helpen bij een hoge bloeddruk. Ik stond er echt van te kijken.
Ook blijf je heftige dingen mee maken in het ziekenhuis. Zo was er een paar weken geleden op de kraamafdeling een vrouw bevallen. Ze was aan het bevallen en riep een verpleegkundige maar er kwam niemand. De vrouw is bevallen en de baby is op de grond gevallen en was gelijk overleden. Deze vrouw heeft het ziekenhuis aangeklaagd, groot gelijk!, en op dit moment is de voorlopige uitspraak dat de verpleegkundigen en het hoofd van het ziekenhuis worden ontslagen.
Verder ging ik met een collega een jongetje katheteriseren. De katheter was te groot en er was geen kleinere dus het kind kon geen katheter krijgen. Dit is natuurlijk al apart als het wel moet maar die er was paste niet. Toen mijn collega weg was zag ik ineens dat het jongetje allemaal bloed had. Ik keek onder het laken en zag dat de infuuslijn niet op het infuus in de hand zat en dat het dus gewoon een open verbinding was met de ader. Het jongetje zat helemaal onder het bloed en het hele bed zat eronder. Niemand had het gezien en aan het bloed te zien liep het al een poos door. Ik schrok wel omdat het kind al heel veel bloed verloren was en al erg slecht was. Als ik het niet gezien had dan had het jongetje dood kunnen bloeden..

Op de compound ging het heel goed. Inmiddels ben ik weer terug om de college. Totaal heb ik drie weken op de compound gewoond waarvan twee weken met Mirjam en een week alleen. Ik ben alleen langer gebleven omdat ik het heel erg naar mijn zin had daar bij de familie en ik het wel een hele ervaring vond om bij hen te wonen. Zo zie je het echte Gambiaanse leven en zit je er ook middenin. Geholpen met wassen, koken en water halen uit de put. Ook een baby gedragen op de Gambiaanse manier, op de rug en mijn haren in laten vlechten.
Ook ben ik met Isatou, de vrouw van de compound, mee geweest naar de markt waar zij regelmatig aan het verkopen is of vis klaar maakt. Hier heb ik even geholpen en gezien hoe zij het doet en haar geld verdiend. Ook ben ik met Mirjam naar het strand geweest waar Bamba, de man van de compound, iedere dag verse sapjes verkoopt aan toeristen. Ook hem hebben we geholpen en we zijn met zijn lijst het strand op gegaan om toeristen te trekken. Helaas was dit niet een groot succes maar we hebben natuurlijk wel zelf een sapje gedronken! Ik heb echt respect voor het werk wat ze doen en dat ze hiermee het gezin moet onderhouden!
Op de compound wonen ook vijf kinderen. Bamba en Isatou hebben vier jongens van 18, 14, 9 en 4 maar er woont ook een meisje van 12. Zij is hun nichtje maar woont al vanaf haar 4e bij hun omdat ze uit een gezin komt met 12 kinderen en Bamba en Isatou geen dochter hebben. Ze woont al 8 jaar bij hun in en helpt Isatou met de was, schoonmaken en koken.
Het waren hele leuke weken op de compound en heb veel gezien! Een super leuke en lieve familie en ben ze dankbaar dat ik bij ze mocht wonen! Altijd als ik thuis kom komen ze allemaal naar buiten om me te begroeten en zit ik gezellig bij ze binnen. De laatste dag had ik ballonnen uitgedeeld en ’s avonds zagen ze er allemaal heel mooi uit. Ze hadden buiten een tafel met stoelen klaar staan voor het eten wat normaal nooit zo is en we aten spaghetti in plaats van rijst omdat het feest was. Het was erg gezellig en na het eten een kampvuur gemaakt, marshmellows gegeten en wat lekkers gedronken. Echt een leuk afscheid! Het waren drie hele mooie weken bij de Dambelly familie. Een hele mooie ervaring die ik niet zal vergeten!

Verder ben ik met Sharon nog een weekendje weg geweest naar het binnenland. Samen met een gids die Sharon al een beetje kende gingen we naar Kiang West park (natuurpark) slapen in Tendaba Camp en nog meer mooie plekjes in het binnenland zien. De reis er naar toe begon al weer erg goed. Een uur gewacht bij een checkpoint omdat we niet verder mochten waarbij hij z’n auto nog kapot had gereden omdat hij perse over een iets te hoge drempel wilde! Toen we verder mochten verder gereden met een enorm kabaal haha! Onderweg een paar lifters meegenomen die echt in de middle of nowhere stonden te wachten. We vonden het zo zielig dat ze daar zo stonden dus drie lifters meegenomen waardoor we lekker opgepropt in het kleine jeepje zaten! Onderweg moest de auto nog gemaakt worden en uiteindelijk konden we weer mooi doorrijden naar Kiang west. In het park een paar hele mooie plekken geweest en nog een baviaan gespot!
Hierna zijn we doorgereden naar het Tendaba camp waar we gingen slapen! Zelfs nog een stukje gereden in de jeep! Vet! Gewoon gereden in een afgelegen weg in Afrika!! Het kamp was echt heel mooi en we hadden een mooie kamer aan de rivier! Samen zijn Sharon en ik het plaatsje even in geweest en wat gepraat met lokale bevolking. De volgende dag al vroeg ontbijten en om 8 uur zaten we al in de boot met een paar echte vogelliefhebbers. We gingen varen tussen de mangroves, echt heel erg mooi! Wij wisten dat we krokodillen konden spotten dus daar keken we naar uit natuurlijk. Nou wel 100 vogels voor de echte vogelliefhebbers en geen krokodil. Wel een varaan, een aap en pelikanen gezien!
Na de boottrip gingen we weer in de jeep terug richting Brikama. Onderweg zouden we nog naar wat mooie plekjes gaan om te kijken. Eerst gingen we naar een achteraf plaatsje waar we stopten bij de rivier waar een heel klein eilandje in lag. Sita Joy eiland of ook wel Baobab eiland die omringd is met Baobab bomen en belangrijk was in de slavernij. We stonden mooi te kijken naar het eilandje en toen kwam er een mannetje aan in een kano. Een lekke kano waar nog even een paar plankjes ingelegd werden voor Sharon en mij en die ons mee nam naar het eilandje. Echt heel mooi. Daarna naar het plaatsje waar onze gids vandaan kwam, daar nog gevaren in de mangroves wat ook heel erg mooi was en toen terug naar Brikama. Deze reis ging ook niet zo voorspoedig want er mankeerde nog wel wat aan de auto maar we zijn weer veilig in Brikama terug gekomen! De gids en z’n auto vielen een beetje tegen maar het waren twee erg leuke en gezellige dagen met Sharon en we hebben veel mooie plekjes gezien!

Na het leuke weekendje heb ik nog een dag meegelopen op de kraamafdeling. Het begon al goed want er was net een vrouw bevallen en 1 bijna. Van haar wist ik dat ze al op 8cm ontsluiting zat dus het zou niet lang meer duren. Alle verpleegkundigen waren aan het praten of weg en ik hoorde de vrouw. Ik keek even om het hoekje en ik zag gewoon het hoofdje van de baby al!! Gelijk verpleegkundige geroepen en toen werd de baby geboren. De moeder pakte m’n hand vast alsof ze me bedankte! Heel mooi. Ondertussen was er nog een vrouw op de wc gevallen dus het ging allemaal mooi hard. Helaas was er ook een vrouw die 20 weken zwanger was waarvan het kindje overleden was. Deze moest er uit en dit was dan wel naar om te zien.
Om half 12 was het weer een babyboom!! 4 vrouwen bijna tegelijk aan het bevallen en bij 2 daarvan heb ik echt geholpen! We waren met z’n tweeën en de ander pakte het hoofdje en ik pakte het kindje daarna gewoon aan! Wauw wat bijzonder! Ik mocht de navelstreng doorknippen ook bijzonder moment. Daarna het kindje opgepakt en gewogen! Loop ik dan met een baby van een minuut oud in mijn handen! Wauw zo bijzonder en gaaf! Daarna het kindje lekker inwikkelen en een mutsje van oma opgezet! Alle pasgeboren baby’s had ik een mutsje opgezet die oma had gemaakt! Zo mooi! De moeders waren er erg blij mee! Totaal 8 bevallingen in 6 uur tijd! Het was echt een super mooie en bijzondere dag! Dit ga ik echt nooit meer vergeten!! Wauw!

Op dit moment zit ik in de nachtdiensten. Vannacht was een hele drukke en gave nachtdienst. Ik liep van de spoedeisende hulp, naar de afdeling en naar de kraam. Het begon met een jongen die aangereden was. Hij reageerde nergens op en ze waren bang dat er iets was met z’n hersenen zoals een hersenbloeding. Later ging het gelukkig goed en zat hij weer gewoon naast ons mee te praten. Daarna naar de kraamafdeling gegaan en gelijk een bevalling. Vlak daarna weer een bevalling alleen was dit kindje niet zo goed. De baby had zuurstof tekort gehad en zat vol met vruchtwater. Hij ademde niet en hij begon niet te huilen. Eerst het kindje uitgezogen en beademt met een handpomp. Dit werkte niet. Het babytje apart neergelegd en toen ben ik doorgegaan met het beademen met de handpomp en daarna zuurstof aangesloten. Ik heb hem de hele tijd vast gehouden. Wat eng als je ziet dat hij niet zelf ademt zeg.. Gelukkig na een aantal minuten pakte het kindje de ademhaling zelf op, wat een opluchting! Langzaam ging het beter en nu gaat het goed met het kindje! Het was wel even heel spannend.
Na deze spannende bevalling gelijk een andere waarbij ik weer geholpen heb en een bevalling van een tweeling. Daarna weer een bevalling en die heb ik helemaal zelf gedaan! Er stond wel iemand mee te kijken maar ik heb het kindje aangepakt en alles zelf gedaan! Wauw wat een bijzonder moment, echt geweldig! Deze nacht totaal 10 bevallingen!
Ben benieuwd wat aankomende nacht nog gaat brengen! Ik ben inmiddels dus ook kraamverzorgster geworden! Haha. Een echte allround verpleegkundige! Ben benieuwd hoeveel baby’s er echt naar mij vernoemd gaan worden want veel moeders zeiden dat ze de baby naar mij willen vernoemen haha.

Het verslag is een beetje lang maar ik heb alweer zoveel meegemaakt in de afgelopen weken! Het waren echt leuke weken! Nog maar iets meer dan 2 weken te gaan en dan ga ik weer naar Nederland! Nog een nachtdienst te gaan en volgende week nog een weekje stage en dan zit mijn stage er al op! Kijk er wel erg naar uit om weer naar huis te gaan maar ga deze laatste twee weken nog heel erg genieten van het land!

Dikke knuffel en veel liefs!
xxxxxxxxxxxxxx