Vaccineren voor Meningitis campagne!

Hoi lieve allemaal

Nadat Nick weg was en na een zwaar weekend wat volgde begon maandag weer het gewone leventje. Gewoon weer naar stage en weer hard aan het werk. Eind van de week zou de meningitis campagne beginnen waar ik ook aan deel zou nemen. Toen ik dinsdag aan het werk ging bleek dat we een training hadden. Deze zou om 8 uur beginnen maar uiteindelijk werd het natuurlijk half 11. Daar zat ik dan als enige blanke tussen 130 zwarte mensen haha. Uitleg over de campagne en hoe we alles moesten doen.

Het meningitis programma is een 7 daagse campagne waarbij alle mensen tussen 1-29 jaar in Gambia worden ingeënt. Dat zijn 1.2 miljoen mensen in Gambia en is 68% van de bevolking. Het wordt georganiseerd en gesponsord door Unicef en WHO (World Health Organization) en nog meer organisaties. Tijdens deze campagne helpen 130 mensen, studenten, verpleegkundigen en vrijwilligers. De verpleegkundigen prikken en de anderen noteren de gegevens van de kinderen. De campagne wordt deze 7 dagen in heel Gambia gehouden en in meer landen in midden Afrika.

De eerste dag zou om 8 uur beginnen maar er werd al gezegd met een uitloop naar half 9. Aangezien ik al een beetje aan de gambiaanse tijden gewend ben dacht ik er om kwart over 8 te zijn. Toen ik aankwam moesten we ons verzamelen achter het ziekenhuis. Rond 9 uur was iedereen er en begonnen ze met het uitdelen van de t-shirts. Dit was natuurlijk één en al chaos met 130 mensen, zonder microfoon en dan ken je de afrikanen nog niet. Wat een hard gekakkel haha. Uiteindelijk een megafoon en werden de namen opgenoemd. Na de eerste 50 namen waren ze de petten vergeten dus de namen konden weer opnieuw genoemd worden. Gelukkig werd op een gegeven moment mijn naam ook genoemd en kreeg ik ook een mooi t-shirt en pet. Wel heel gaaf om hieraan mee te kunnen werken en een shirt te dragen wat gesponsord is door Unicef. Toen moesten de teams bij elkaar komen. Natuurlijk wist bijna niemand zijn team en het was dus een mooie chaos zoals je misschien begrijpt. Ik had mijn team gevonden en toen moesten we wachten op vervoer naar onze locatie. Er waren natuurlijk ook weinig auto’s en die reden af en aan naar locaties en wij moesten als één van de laatste teams van de 62 teams. Uiteindelijk zat ik om 12 uur achter in de pick up en gingen we eindelijk weg. Met z’n 8en in een pickup vol met spuiten en vaccinaties!

Toen we aankwamen bij de school keek ik mijn ogen uit. Wat een grote school en wat een boel gebouwen. Het leek wel een gevangenis door al dat gaas maar ook weer een dorp op zich. Zo groot en veel. De directeur vertelde dat er 3150 leerlingen op de school les hebben wat verdeelt is in de ochtendles en de middagles. Een deel van de kinderen, voornamelijk de laagste klassen, hebben les van 08.00 uur tot 13.00 uur en het andere deel van 14.00 uur tot 18.00 uur. De leerlingen zijn tussen de 6 en 16 jaar en zitten verdeeld in grades. In de middag pauze gaan alle kinderen ook bidden, dat vond ik wel mooi om te zien.

Mijn team bestond uit 2 mensen die alle papieren in gingen vullen en 2 mensen die gingen vaccineren waarvan ik er één was. Alle kinderen die ingeënt zijn krijgen een papier mee vol gegevens als bewijs. We begonnen bij de jongste kinderen, grade 1. We gingen in de klas bij de kinderen zitten en om de beurt kwamen ze bij mij en moest ik ze vaccineren. Omdat er veel kinderen in de klas zitten, 50 tot 60, was ik de enige die ging inenten en de anderen waren aan het schrijven. Sommige kinderen waren erg bang en sommigen maakten het niks uit.

Wel heb ik ook echt gezien hoe het er echt aan toe gaat op de basisscholen. Ik had al veel van corporal punishment gehoord en dat is ook waar wij ons met ons gezamenlijk project mee bezig houden ( alleen hebben wij het nu positive reïnforcement genoemd, dat klinkt positiever). Docenten schreeuwden naar de kinderen en liepen bijna allemaal met een stok rond. Een stok van hout of van rubber. Deze gebruikten ze vooral om te dreigen als kinderen niet luisterden maar deze gebruikten ze helaas ook door om zich heen te slaan als kinderen moesten gaan zitten. Helaas gebruikten ze deze ook echt om een kind hard te slaan. Ook een docent trapte een paar kinderen die nieuwsgierig voor de deur kwamen kijken. Echt heel naar om te zien. Een meisje was erg bang voor de inenting en durfde maar niet en huilde. Allemaal kinderen kwamen haar vasthouden en ook de docent hield haar heel erg stevig vast. Nou ik kan wel zeggen dat het dan wel heel vervelend en lastig is om dat meisje een prik te geven als ze zich steeds terug trekt en je met huilende ogen aankijkt. Het meisje durfde echt niet en de docent haalt uit met de stok en slaat haar een paar keer op haar hoofd en daarna nog een paar keer op haar rug. Ze schreeuwde tegen het meisje en hield haar hard vast .Ik gaf het meisje snel de prik maar was echt heel erg geschrokken. Ik kon ook niets doen en iedereen in de klas en de anderen uit mijn team deden er niets op uit en het leek allemaal zo gewoon. Voor mij is dit alleen niet gewoon! Doordat dit een paar keer was gebeurd ben ik gaan proberen extra positief te gaan doen naar de kinderen. Eerst geruststellen, na de prik complimentjes geven en een high five omdat ze het goed hadden gedaan. Je zag echt dat kinderen ervan opvrolijkten en begonnen te lachen. Daarna bleven ze naar mij lachen en waren ze met zijn allen steeds aan het roepen: ‘high five’ en begonnen ze weer te lachen. Echt leuk om te zien en ze wilden ook echt graag een high five geven. Ook merkte ik dat twee docenten mij hierbij heel erg aan het aankijken waren wat ik deed. Eerst keken ze me aan van wat doe jij nou, maar later wezen ze kinderen er zelfs op dat ze me nog een high five moesten geven. Langzaam begon één docent ook steeds meer de kinderen vast te houden maar meer als ondersteunend en troostend en begon ze toen ook meer gerust te stellen. Dit vond ik heel erg mooi om te zien dat zoiets kleins toch ook wat met haar deed denk ik.

Uiteindelijk heb ik 270 kinderen gevaccineerd de eerste dag. Het was echt een hele leuke ervaring! De tweede dag gingen we weer naar de school om de rest van de kinderen te vaccineren met de rest van de teams. Deze dag met z’n tweeën 500 kinderen gevaccineerd. Het was weer een hele drukke dag maar met ook weer veel gewacht tussendoor want ja we blijven toch echt in Gambia. Natuurlijk weer positief gedaan naar de kinderen met high five! Zelfs kinderen spraken me vandaag aan dat ik degene was die high five gaf en moesten gelijk weer lachen. Zelfs kinderen staken gelijk na de prik hun hand al op omdat ze me al een high five wilden geven. Super lief. Alle kinderen lachten en kwamen steeds naar me toe! Echt leuke en het positieve ervaring ermee!

Het was een gave ervaring en super om mee te mogen maken en om mee te mogen helpen!

Na deze twee leuke, bijzondere en indrukwekkende dagen ga ik vanaf morgen genieten van een week vakantie met mijn lieve ouders die me morgen op komen zoeken!

Nogmaals weer bedankt voor alle reacties! Super leuk! Foto’s plaats ik vooral via facebook! Voor degene die dit niet kunnen zien, een goede reden om als ik terug ben mijn fotoalbum te komen kijken! Haha

Dikke knuffel uit Gambia!